kino indyjskie – recenzje
John Abraham to dla wielu miłośników kina indyjskiego aktor, którego warsztat jest odwrotnie proporcjonalny do starannie wypracowanej muskulatury. Mało kto zdaje sobie sprawę, że John Abraham powinien się kojarzyć przede wszystkim… z awangardowym, poszukującym kinem. Ale chodzi o zupełnie innego Johna Abrahama – keralskiego reżysera, pisarza, scenarzystę i dokumentalistę. Nakręcił zaledwie cztery filmy fabularne (niestety,…
Pierwsze dwie odsłony Dhooma charakteryzowało to, czego oczekujemy od czysto rozrywkowej produkcji. Atrakcyjna obsada, chwytliwa muzyka , dobre tempo, sprawnie zrealizowane sceny akcji i bohaterowie, których chciało się oglądać wbrew wszelkim niedorzecznościom fabuły. Te ostatnie zresztą nie miały najmniejszego znaczenia – przy takiej dozie dystansu i humoru. Czas mijał szybko przy rozpędzonej akcji, a kibicowało…
Bhaag Milkha, Bhaag (czyli Biegnij, Milkha, biegnij) ma teoretycznie wszystko, co winno zawierać krzepiące widowisko o drodze znikąd do chwały: emocje, odrobinę patosu, szlachetne pouczenie, jak to ciężka praca popłaca. Bohater jest z życia wzięty i godny naśladowania, w tle wielka historia (Podział z ‘47), w obsadzie gwiazdy (Farhan Akthar, Prakash Raj, Sonam Kapoor). Plus…
Zza kadru odzywa się przejęty głos: To był pamiętny dzień. W 1943 roku 11 października Japończycy zbombardowali nocą Ćennaj. Zapanował chaos. Następnego dnia rankiem w pewnym domu w Triplicane… Narracja w tym momencie milknie. Widzimy za to pistolet. I rozbrzmiewa wystrzał. Tak zaczyna się Aandha Naal (Ten dzień) – pierwszy tamilski film noir, a w…
W początkach swojej historii kino indyjskie nader często sięgało po opowieści zaczerpnięte z mitologii oraz eposów, Mahabharaty i Ramajany. Zawsze cieszyły się popularnością i nie zapomniano o nich, nawet gdy filmowcy podjęli tematy społeczne i porzuciwszy świat bogów czy pełnych przepychu dworów legendarnych władców, zaczęli zwracać się ku prowincji oraz zwykłym ludziom. Ale też –…
Oglądam dwa zdjęcia. Monochromatyczne, poprzebarwiane – jak to stare fotografie. Jedno przedstawia przystojnego, może nieco melancholijnego młodzieńca z roziskrzonym spojrzeniem utkwionym w dalekim punkcie ponad obiektywem. Wygląda mi na marzyciela. Drugie to podobizna starszego mężczyzny. Z zapadniętymi policzkami, ustami wygiętymi w grymasie i zrezygnowanym wzrokiem. Gdybym nie miała świadomości, że obie fotografie przedstawiają tę samą…
Shankarabharanam z powodzeniem pokazywano na festiwalach – w 1981 r. we francuskim Besançon uzyskał uznanie publiczności. Reżyser (a wcześniej dźwiękowiec i asystent reżysera kilku prominentnych twórców), Kasinathuni Viswanath, wielokrotnie zdobywał też rozmaite laury w kraju. Nakręcił nie tylko filmy telugu, lecz także pracował w przemyśle hindi. Laur Shankara uważa się za jedno z jego najwybitniejszych…
Dweepa to dla Girisha Kasaravallia, weterana kina kannada, czwarty obraz nagrodzony National Award dla najlepszego filmu fabularnego. Najważniejszych państwowych laurów ten reżyser, scenarzysta, jak również producent zgromadził zresztą niemało – do tej pory trzynaście. Twórcę uważa się za jednego ze sztandarowych przedstawicieli kina parallel i Dweepę zdecydowanie z niego wyrasta, znać duchowe i artystyczne pokrewieństwo…
Nayak to jeden z mniej znanych filmów Satyajita Raya. A szkoda, bo kameralny obraz jest bardzo interesujący formalnie i stanowi mistrzowski portret psychologiczny, nakreślony subtelnie i bez zbędnego dramatyzmu. Doceniono go zresztą na festiwalu w Berlinie, gdzie zdobył dwie nagrody – krytyków oraz specjalne wyróżnienie jury. W nocie w dzienniku Washington Post z okazji 10…
Ore Kadal, adaptacja bengalskiej powieści, to piąty film w dorobku uznanego karelskiego twórcy Shyamaprasada. Podobnie jak jego wcześniejsze obrazy, Agnishakshi oraz Akale, jest wnikliwym studium relacji i intymnym portretem rodziny. W Agnishakshi Shyamaprasad pokazał szczęśliwy związek bramińskiej pary wystawiony na próbę za sprawą przemian społecznych okresu walki o niepodległość. Tradycja i nieumiejętność dostosowania do nowego…
Dla kogoś zainteresowanego historią kina hindi Khoya Khoya Chand to niezwykła pozycja. To hołd dla ery wytwórni, nazywanej złotym wiekiem kinematografii, ówczesnych wielkich produkcji oraz gwiazd (co zresztą reżyser przyznawał w wywiadach). Pokrótce – film o rozkwitającym przemyśle filmowym. Pokazując drogę aspirującej aktorki Nikhat (świetna Soha Ali Khan) do kariery, jej walkę o utrzymanie pozycji,…
Kiedy w pierwszej scenie filmu trafiamy do klubu w jakiejś egzotycznej scenerii, a muzycznie kołysze nas jakiś żywiołowo-swingowy kawałek, istnieje całkiem spore prawdopodobieństwo, że oto mamy do czynienia z kolejną produkcją Shaktiego Samanty, reżysera, bez którego kino zbrodni i akcji nie byłoby takie samo. Singapur trafił na ekrany w 1960 r., dwa lata po Howrah…
To drugi film w reżyserskiej karierze Guru Dutta. I drugi, a zarazem ostatni, przy którym współpracował ze swoim ówczesnym przyjacielem Devem Anandem. Jaal niejako był spłatą pewnego koleżeńskiego zobowiązania między panami, ale o tym innym razem. Jaal („Sieć”) był zainspirowany włoskim Gorzkim ryżem, (Riso Amaro), neorealistycznym klasykiem Giuseppe de Santisa. Ale tylko zainspirowany – podobny…
W ponurą burzliwą noc przystojny doktor Anand (Manoj Kumar) dostrzega na drodze samotną dziewczynę (Sadhana) w białym sari. Zaofiarowuje się, że może ją podwieźć… Dziewczyna wsiada do jego samochodu. Uśmiecha się tajemniczo. Nie wiadomo dlaczego przestają pracować wycieraczki auta… Mężczyzna chce się dowiedzieć czegoś więcej o swojej niespodziewanej towarzyszce. „Kim jesteś” – pyta. „Nikim –…
Mumbaj, rok 1993. Służby wyławiają z morza ambasadora. I kierowcę auta – szczęśliwie ocalał. Ale samochód nie stoczył się do wody wskutek wypadku. Kierowca, i jak się okazuje, oficer policji (Randeep Hooda) próbował targnąć się na swoje życie. Składa zeznania wyjaśniające przyczyny tego desperackiego kroku. Zaczyna od szokującego stwierdzenia, że to, co właśnie dzieje się…
Hunterwali 