Hellaro (2018) – Taniec do wolności

Gudżarackie Hellaro w dużej mierze korzysta z elementów, które w powszechnej świadomości przypisuje się kinu indyjskiemu – może wręcz się wydawać filmem skrojonym pod miłośników tradycji i konwencji, mającym zaczarować odbiorcę feerią barw, żywiołowymi choreografiami, tradycyjnymi strojami i melodiami oraz czerpaniem z estetyki folkloru w stylu kampanii reklamowych Incredible India. O dziwo to nie zarzut,…

Hamid (2018) – Telefon do Boga

Hamid, trzeci pełnometrażowy film w dorobku Aijaza Khana, powstał mniej więcej w tym samym czasie, co Widow of Silence („Wdowa milczenia”) Praveena Morchhale i No Fathers In Kashmir („Żadnych ojców w Kaszmirze”) Ashwina Kumara. Każdy z tych obrazów w odmienny sposób i z nieco innej strony opowiada o tym samym kaszmirskim dramacie: tragedii rodzin, które…

Widow of Silence (2018) – Milczące cierpienie

Nie potrzeba jazgotu karabinów maszynowych, by opowiadać o wojnie. Nie potrzeba też morza krwi, by zobrazować przemoc. Doskonale rozumie to Praveen Morchhale. W Widow of Silence, swoim trzecim pełnometrażowym filmie, nakreśla przesycony goryczą obraz wewnętrznych napięć w indyjskiej części Kaszmiru. Z typowymi dla siebie spokojem i subtelnością w centrum uwagi stawia los najbardziej bezbronnych ofiar…

Badhaai Ho (2018) – Co komu wypada

Badhai Ho, kameralny komediodramat Amita Sharmy, reżysera niezbyt udanego Tevar oraz licznych docenianych w branży reklam, niespodziewanie stał się jednym z najbardziej kasowych filmów hindi 2018 r. To idealny przykład mądrego rodzinnego kina, które i wzruszy, i rozbawi, przemyci niegłupie spostrzeżenia dotyczące ról społecznych oraz rodziny jako takiej, a na końcu zostawi z przyjemnym ciepłem…

Yaddein (1967) – Śmiały eksperyment

Sunil Dutt nie mógł towarzyszyć rodzinie w wakacyjnym wyjeździe. Pusty dom wyjątkowo go przygnębił. Bez ukochanej żony i dzieci czuł się samotny, bezradny, przytłoczony. Intensywność tych doznań go zaskoczyła. Ale też okazała się inspirująca. Dutt zadał sobie bowiem następujące pytanie: czego doświadczyłby mężczyzna, którego nagle opuścili najbliżsi? Rezultatem tych rozważań okazał się wyjątkowy film, jego…

Paruthiveeran (2007) – W świecie instynktów

Paruthiveeran w reżyserii Ameera Sultana zrealizowano z nerwową intensywnością, choć z pozoru nie dzieje się wiele. Ot, podglądamy prowincjonalne życie. Ale próżno tu szukać melancholijnego spojrzenia na wieś czy sielskiej atmosfery. Nie ma ciepła międzyludzkich relacji i olśniewających krajobrazów. Są za to ponury naturalizm, przygnębiające pustkowia, rachityczne poletka. Codzienności zamieszkanej głównie przez społeczność thewarów wioski,…

Elisabeth Ekadashi (2014) – Rower i jego chłopiec

Paresh Mokashi długo kazał czekać na swój drugi film. Debiutował w rodzimym marackim przemyśle Harishchandrachi Factory, obrazem przybliżającym postać ojca założyciela indyjskiej kinematografii, Dadasaheba Phalkego, oraz kulisy powstania produkcji uważanej za pierwszy film fabularny z Subkontynentu. Reżyser pokazał się jako twórca błyskotliwy, umiejący z lekkością i poczuciem humoru podejść do tematu, w którym łatwo zejść…

Filmistaan (2012) – Braterstwo ekranu

Wielka szkoda, że Filmistaan – nagrodzony Nationalem jako najlepsza fabuła hindi 2012 roku – ogólnokrajowej premiery doczekał się dopiero w ubiegłym roku. Ten pomysłowy i nieco zwariowany debiut Nitina Kakkara doskonale by bowiem pasował na okolicznościowy film upamiętniający setną rocznicę istnienia indyjskiej kinematografii. I byłby jako taki hołd o wiele bardziej adekwatny niż Bombay Talkies.…

Dweepa (2001) – Czekając na klęskę

Dweepa to dla Girisha Kasaravallia, weterana kina kannada, czwarty obraz nagrodzony National Award dla najlepszego filmu fabularnego. Najważniejszych państwowych laurów ten reżyser, scenarzysta, jak również producent zgromadził zresztą niemało – do tej pory trzynaście. Twórcę uważa się za jednego ze sztandarowych przedstawicieli kina parallel  i Dweepę zdecydowanie z niego wyrasta, znać duchowe i artystyczne pokrewieństwo…