Neecha Nagar (1946). Kino symboli i idei

Neecha Nagar (1946) Chetana Ananda to jeden z tych filmów, które zupełnie niezasłużenie popadły w zapomnienie. A uznanie – i pamięć – należą mu się choćby dlatego, że do dziś pozostaje jedynym indyjskim obrazem uhonorowanym Grand Prix festiwalu w Cannes (podczas jego pierwszej edycji). Nagrodę podzielił z dziesięcioma innymi produkcjami, w tym dziełami tak uznanych…

Charulata (1964) – mistrzostwo prostoty

Satyajit Ray mówił, że gdyby dostał szansę nakręcenia Charulaty ponownie, zrealizowałby ten film dokładnie tak samo jak za pierwszym razem. Rzeczywiście, Samotna żona jest dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. I wszystkie elementy – począwszy od charakterystyk bohaterów, po prezentację i aranżację przestrzeni, muzykę, pracę kamery – idealnie współgrają, a każdy dopowiada to, czego innymi środkami wyrazić…

Nayak (1966) – Nieznajomi z pociągu

Nayak to jeden z mniej znanych filmów Satyajita Raya. A szkoda, bo kameralny obraz jest bardzo interesujący formalnie i stanowi mistrzowski portret psychologiczny, nakreślony subtelnie i bez zbędnego dramatyzmu. Doceniono go zresztą na festiwalu w Berlinie, gdzie zdobył dwie nagrody – krytyków oraz specjalne wyróżnienie jury. W nocie w dzienniku Washington Post z okazji 10…